Memento

De plaats van het ongeval bleef maar door mijn hoofd rollen, en ik viel huilend op de grond, nu ik begreep wat er gebeurde. Het verdriet en het schuldgevoel begonnen recht in mijn hart te kruipen. Mijn lichaam trilde en ik kon niet stoppen met huilen.
Ik verloor de familie die ik net terug had, we begonnen net weer een echte familie te vormen en ik heb alles verpest. Alle tijd die ik op kantoor doorbracht, werkte en geen tijd met mijn gezin doorbracht, was nu mijn grootste spijt.